To jedno z tych pytań, które wciąż dzielą środowiska biznesowe, edukacyjne i społeczne. Tymczasem nasza rozmówczyni – Katarzyna Dąbrowska, mentorka, trenerka, liderka wspierająca rozwój innych liderów – z precyzją i empatią przełamuje ten podział. Pokazuje, że przywództwo nie jest zarezerwowane dla wybranych, obdarzonych „genem przewodzenia”, ale dostępne dla tych, którzy są gotowi na świadomą drogę.
W świecie, który coraz częściej stawia na empatię, dialog i autentyczność zamiast sztywnych struktur i nieomylnych szefów, rozmowa o tym, jakim liderem dziś warto być, staje się bardziej aktualna niż kiedykolwiek. Czy lider może mieć wątpliwości? Czy może być introwertyczny? Czy warto budować swój styl przewodzenia w zgodzie z temperamentem, a nie przeciwko niemu? A przede wszystkim – jak odnaleźć w sobie wewnętrzną siłę, by poprowadzić innych, nie zapominając o sobie?
Katarzyna Dąbrowska dzieli się nie tylko wiedzą, ale i doświadczeniem. W rozmowie mówi o mitach, które wciąż krążą wokół pojęcia przywództwa, o roli mentorów, o samotności lidera, ale też o wzmacnianiu potencjału tam, gdzie inni widzą braki. Wskazuje, że prawdziwe przywództwo rodzi się nie z doskonałości, lecz z odwagi do rozwoju – mimo trudności, lęków i syndromu oszusta.
Zapraszamy do rozmowy, która inspiruje, obala stereotypy i daje konkretne wskazówki dla wszystkich, którzy chcą świadomie wpływać na innych – niezależnie od tego, czy dopiero marzą o roli lidera, czy od lat stoją na czele zespołów.
Redakcja: Czy według Ciebie istnieje coś takiego jak „gen przywództwa”? Jaką rolę odgrywają wrodzone cechy w byciu liderem?
Katarzyna Dąbrowska: Nie nazwałabym tego genem, ale widzę, że niektóre osoby mają naturalne predyspozycje – np. łatwo nawiązują kontakt, potrafią inspirować innych albo zachowują spokój w trudnych sytuacjach. Co ważne, samo pojęcie przywództwa bardzo się zmienia. Dziś talenty liderskie to nie dominacja czy przebojowość, ale umiejętność słuchania, budowania relacji, wspierania różnorodnych osób w zespole. Dlatego uważam, że bycie liderką czy liderem to bardziej decyzja i droga niż wrodzony dar – rozwój, autorefleksja i praktyka są tu kluczowe, niezależnie od punktu startowego.
>> Czytaj pełen artykuł w portalu Warto znać
